Met de motor op reis – Deel 4: onderweg
In de vorige delen hebben we de voorbereiding al wat overlopen.
👉 Deel 1: Hoe beginnen we eraan?
👉 Deel 2: De route voorbereiden
👉 Deel 3: Wat nemen we mee?
In dit vierde deel nemen we u mee onderweg. Want zoals bij veel dingen in het leven: je kan nog zo goed voorbereid zijn, de echte ervaring begint pas zodra je effectief vertrekt.
Het vertrek
Na maanden plannen, kaarten tekenen, checklisten afvinken en motoren controleren… is het dan zover. Helm op, motor gestart, en de eerste meters zijn meestal de moeilijkste. Niet omdat het technisch lastig is, maar omdat je hoofd nog niet mee is. Je zit vaak nog met werk in je hoofd, of je denkt al aan de boot die je niet mag missen. Geef jezelf dus even tijd om “in” de reis te komen. Na een uurtje of twee begint de kop leeg te raken, en voel je: ja, we zijn vertrokken.
Dagritme: tanken, pauzes en genieten
Hoe ziet zo’n dag op de motor eruit?
Bij ons start dat meestal rustig. Geen wekker om 6u, maar ook geen getreuzel tot de middag. Tent afbreken, koffie maken, kaarten en / of GPS overlopen. We proberen rond 9u30-10u op de motor te zitten. Dat geeft nog wat marge bij pech of een omweg.
Pauzes nemen is essentieel. Elke 150 à 200 km plannen we een langere stop: tanken, iets eten, iets drinken (alcoholvrij) benen strekken. Wacht daar niet mee tot je écht moe wordt. En vergeet ook niet: je zit op reis, niet op de vlucht. De mooiste plekken zie je vaak nét wanneer je even stopt voor een foto, of een oude man aanspreekt op een dorpsplein.
Lokale gewoontes en rijstijl
Onderweg kom je soms verrassingen tegen. Wegen die op de kaart mooi leken maar volledig opgebroken zijn. Of een kudde schapen in Albanië die plots de hele weg overneemt. Dat maakt het net plezant – of soms wat spannend.
Ook verkeersregels verschillen. In Italië bijvoorbeeld is alles een beetje “suggestief”, terwijl men in Duitsland zeer correct rijdt. In Griekenland moet je dan weer niet vreemd opkijken als er iemand aan 140 km/u voorbij raast op een stuk waar 60 toegelaten is.
Tip: kijk niet alleen naar de GPS, maar ook naar de locals. Als je ziet dat iedereen stopt aan een ogenschijnlijk leeg kruispunt, is er waarschijnlijk een camera of onzichtbaar bord.
Het weer: vriend en vijand
We hebben al alles meegemaakt: hitte van 38 graden, dagen aan een stuk regen, en zelfs hagel en sneeuw in de bergen.
Zorg dat je motorkledij aangepast is aan verschillende weersomstandigheden. Verluchting bij warm weer is even belangrijk als waterdichtheid bij regen. En bij echt slecht weer? Zoek gewoon een hotel of overnachtingsplaats en wacht het uit. Op de motor moet je niks bewijzen – veilig aankomen is belangrijker dan nat en uitgeput ergens toe te komen.
De avonden: verhalen, vriendschap en soms een lekke matras
Na een dag rijden kom je toe op je camping of slaapplaats. De helm gaat af, de motor wordt op zijn zijstandaard gezet, en even later begint het ritueel: tent opzetten, slaapplaats inrichten, misschien de motor nog snel checken of wat bijvullen. Intussen ruik je het gasvuurtje van je maat die al begonnen is aan een eenvoudige pasta met tonijn – het kan smaken als sterrenkeuken na een lange dag op de baan.
Soms kook je zelf een potje, soms ga je op verkenning in het dorpje waar je beland bent. Een lokaal restaurantje met plastic stoelen, een menukaart in een taal die je niet spreekt en een ober die je met een brede glimlach toch iets lekkers voorschotelt. Het is allemaal deel van het avontuur.
Dán komen de verhalen. Over die foute afslag van vanmiddag, waardoor jullie ineens op een gravelpad tussen de geiten terechtkwamen. Over wie bijna een geit heeft geraakt (of toch zéker dacht dat het er eentje was). Over die ene tankstop waar ze geen woord Engels spraken, maar je uiteindelijk toch met een volle tank én een fles olijfolie naar buiten kwam. En dan die lekke matras, die elke nacht een beetje platter leek te worden tot je uiteindelijk op de koude grond lag.
Deze momenten, met een pintje of een kop koffie in de hand, rond een geïmproviseerd kampvuur of aan een houten picknicktafel, zijn de momenten waarop de reis echt binnenkomt. De rust na de rit. De verbondenheid. De vrijheid.
Hier ontstaat het echte reisgevoel.
Afsluiter
In deel 5 gaan we het hebben over het terug thuis komen – en wat je meeneemt (behalve souvenirs). Want wie met de motor op reis gaat, keert zelden terug zoals hij vertrokken is.